PUNK'S NOT DEAD!!!

Stałem w drzwiach od sypialni Jen. Na łóżku leżała Ona i jakiś facet. Byłem taki wściekły.
-Co to kurwa ma być! - krzyknąłem.
Jen popatrzyła na mnie i wstała
-Musimy pogadać....
Staliśmy przed sobą w kuchni.
-Tom ja już Cię nie kocham – jej słowa raniły....
-To dlaczego ze mną byłaś? - zapytałem drżącym głosem.
-No bo – popatrzyła na mnie – Byłeś taki zakochany a ja nie chciałam Cie ranić
-No nie udało Ci się...
-Oj Tommy
-Nie nazywaj mnie tak! - krzyknąłem nagle – Zostaw mnie w spokoju!
Poczułem jak łzy same spływają mi po policzkach.

Ja płaczę? Ja kurwa nigdy nie płaczę!

Wyszedłem stamtąd nie chciałem już jej widzieć. Pobiegłem w stronę domu. Płakałem. Nie mogłem się uspokoić. Wszedłem do domu i podszedłem do stolika na której leżał telefon. Do jednej osoby mogłem jedynie zadzwonić....
-Halo – usłyszałem głos.
-Mark....
-Tom? Czy Ty płaczesz? - usłyszałem zmartwiony głos.
-J-ja....-próbowałem wydusić z siebie słowo. Płakałem.
-Czekaj już jadę!
Głuchy dźwięk sygnału. Rzuciłem telefonem w ścianę po czym usiadłem na podłodze obok stolika.
Nadal płakałem.

Jak ona mogła mi to zrobić?! Nienawidzę jej! Ona nawet nie wie jak to boli....Każde słowo z jej ust przekuwa moje serce na wylot....”Ja już Cię nie kocham”

Schowałem twarz w kolanach. Odłączyłem się od świata. Nie słyszałem żadnych dźwięków....
Cisza....
-Tom! - podniosłem głowę.
W drzwiach stał Mark. Próbował złapać oddech. Popatrzył na mnie z taką czułością... Nawet Jen tak na mnie nigdy nie patrzyła...Podszedł do mnie. Uklęknął tak żeby widzieć moją twarz.
-Co się stało?
-J-ja...-jąkałem się – Jen mnie zdradziła – połknąłem nerwowo ślinę i nagle poczułem jak Mark....mnie przytula.
-Stary nie płacz – szepnął – Ona nie byłą dla Ciebie....
Nie wytrzymałem....przytuliłem się do niego.
Poczułem ukucie....w sercu. Nigdy takiego nie czułem. To było przyjemne uczucie. Moje ciało ogarnęło Ciepło. Szybko odsunąłem się od niego
-Chodź pójdziemy do kina -powiedział z uśmiechem patrząc na mnie.
Otarłem łzy z policzków.
-Ale Ty płacisz – uśmiechnąłem się.
-Dobra, dobra – wstał podając mi rękę. Skorzystałem z pomocy. Dotknąłem jego ręki i znowu moje ciało ogarnęło ciepło....

Co jest kurwa?!

Macie cieszcie się xDD Sorry za błędy

wyjebane w kosmos ;]

Ti Ti Ti! ;P
A gdzie to co mówiłam ci wcześniej? xD

Ja go kocham?! Nie! Ja nie jestem gejem!! Znam Mark'a od wielu lat....jest moim najlepszym przyjacielem. Ale czy tylko?......Ja go Kocham....

Rozmyślałem nad tym wszystkim w drodze do kina. Czułem jego obecność, czasem nawet przez przypadek dotykaliśmy się dłońmi. Wtedy serce zaczynało bić szybciej. Zamykałem oczy żeby się uspokoić ale gówno to warte było. Zachowywałem się jak pieprzony 13-latek na pierwszej randce.
W kinie....normalnie. Jakiś film który mnie nie interesował.

Ja go Kocham....

To brzmiało jak wyznania dziewicy. Próbowałem skupić się na filmie.
-Mark – szepnąłem
-Co? - powiedział nawet nie patrząc na mnie.
-Skurwysynie patrz na mnie jak do mnie mówisz!
-No co? - spojrzał
-Ten film jest NUDNY...
Zignorował mnie. Znowu zaczął oglądać ten bezdymny film.
-Marky – powiedziałem jak jego była dziewczyna – Nie ignoruj mnie jak do Ciebie mówię.
Mark nachylił się nade mną tak, ze jego usta znajdowały się tuz przy moim uchu.
-Tommy – szepnął – Zamknij dupę i oglądaj pieprzony film. Proszę....
Ciepłe powietrze wydobywające się z jego ust lekko łaskotały moje ucho i kark. Byłem w niekomfortowej sytuacji. Zacisnąłem dłonie w pięści, wyprostowałem się i jak najdalej odsunąłem od niego. Powoli wdychałem i wydychałem powietrze. Mark nawet na mnie nie patrzył,

Film, film, film....Tom!! Oglądaj skurwysyński film!!

Kiedy zacząłem już oglądać film on się skończył. Wyszliśmy z kina. Było już dobrze po 20 lub 21, nie wiem nie miałem przy sobie zegarka. Mark miał po drodze więc postanowił odprowadzić mnie do domu. Nie rozmawialiśmy. Mój przyjaciel wiedział, że teraz przeżywam „trudny” okres. Szyliśmy w ciszy.

Pierwszy raz będę spał sam...Zawsze udawało mi się jakoś zatrzymać Jen na noc....teraz sam.

Zaczynałem za bardzo się nad sobą użalać. Byliśmy już pod moim domem
-Nara -  powiedział Mark już odchodząc.
-Zaczekaj – złapałem go za nadgarstek – Emmm...
Czułem jego spojrzenie na mnie....
-Tak?
-No eeee.... - jąkałem się – Będę sam teraz spał....No chyba nie zostawisz kumpla w potrzebie!
Nie rozumiał o co mi chodzi....
-Chcesz żebym został na noc?
-Jeśli możesz... - powiedziałem ciszej.
-Dobra – uśmiechnął się.
To jest to. Ten uśmiech. Jeśli on się uśmiecha automatycznie wszyscy wokół niego to robią. Nie wiem jak on to robi ale to jest jakiś talent czy coś....
Weszliśmy do domu. Rzuciłem klucze na stół kierując się do kuchni.
Mark podążał za mną. Spojrzałem na niego.
-Co?
-Nie nic – uśmiechnął się.
-To co się tak gapisz?
-Nie mogę popatrzeć na najlepszego przyjaciela? - rozejrzał się po kuchni.
Nic mu nie odpowiedziałem. Otworzyłem lodówkę wyciągając dwa piwa.
-Masz – podszedłem i podałem mu jedno
-Dzięki – odparł z uśmiechem.
Uśmiechnąłem się do niego i poszedłem do salonu. Mark nagle zjawił się tuż przy moim boku.
-No więc- zaczął – Gdzie będę spał?
-Nie wiem – odpowiedziałem szukając wzrokiem otwieracza do butelek – W pokoju gościnnym.
Nagle Mark zabrał mi butelkę z ręki. Zahaczył kapslem butelki o drugi kapsel odrywając go.
-Proszę – z uśmiechem podał mi butelkę.
-Dzięki....
Po kilku godzinach byłem już w swoim łóżku. Rozmyślałem nad tym wszystkim. Szczególnie nad Mark'iem....Zasnąłem. Śniło mi się jak kłócę się z nim i Travis'em. To był totalny koniec Blink...koniec. Mark już nie był kimś bliskim...nie był najlepszym przyjacielem...był nikim w moim życiu. Obudziłem się z krzykiem. Usiadłem, próbowałem złapać powietrze. Nagle do pokoju wbiegł Mark w samych bokserkach
-Co się stało?! - spytał podchodząc do mnie.
-Miałem sen – przetarłem dłońmi oczy – Koszmar...na szczęście tylko sen.
Poczułem jak Mark kładzie rękę na mojej głowie. Rozczochrał mi włosy z głupim uśmiechem
-Śpij – powiedział – Wszystko będzie dobrze
-Mark – spojrzałem na niego – Mógłbyś spać...ze mną? - powiedziałem to ciszej prawie szepcząc.
-Jasne.
Położyłem się. Mark wślizgnął się do mojego łózka.
Przez przypadek dotknąłem jego klatki piersiowej
-Kurwa! - spojrzałem na niego – Dlaczego ty jesteś taki...gorący?
-Strasznie gorąco w tamtym pokoju więc się nie dziw.
-Ja tutaj marznę! - powiedziałem dla żartu ale rzeczywiście moja skóra była lodowata.
Poczułem jak jego gorące ręce przylegają do mojej talli.
-Będzie Ci cieplej – powiedział z uśmiechem.
Mark...przytulił mnie. Nie mogłem się ruszyć ale czułem się bezpieczny, Zasnąłem...

jezu...<lol2>
tyle powiem xD

No mało właśnie mało!
Nic się nie dzieje!
I nie jestem zboczona, tylko czekam na moją wygraną xD

A czytałaś kiedyś moje opo, że się wypowiadasz ekhem?xD

Zeszliśmy na dół, a potem do kuchni.
-To ja chcę jajecznicę – powiedział Mark z uśmiechem.
-To se zrób – spojrzałem na niego – ja ci robić nie będę, jajka są w lodówce.
Podszedłem do szafki. Wyciągnąłem z niej płatki a z drugiej miskę.
-Wyciągnij mi mleko – powiedziałem otwierając pudełko z płatkami. Wsypałem do miski trochę tego po czym odwróciłem się w stronę przyjaciela, trzymając w rękach pojemnik. Mark stał z wielkim uśmiechem. W jednej ręce trzymał pudełko z jajkami a w drugiej mleko.
-Tommy...-jęknął.
-Dawaj to – warknąłem zabierając mu z ręki jajka.

Idioto czas nauczyć się gotować!!

Po kilku minutach jajecznica była gotowa. Odwróciłam się,Mark siedział po lewej stronie stołu a po prawej  stała miska z mlekiem i płatkami. Spojrzałem na niego. Siedział ze spuszczona głową rysując palcem kółka na stole. Widocznie o czymś myślał.
-Prosz...-podsunąłem mu talerz z posiłkiem, z uśmiechem na ustach. Usiadłem obok niego przysuwając do siebie miskę. Zaczęliśmy posiłek. Spojrzałem na przyjaciele. Był czymś rozbawiony.
-Co?! - powiedziałem z pełna buzia.
-Masz talent – powiedział Mark z uśmiechem – Nie jeden 20-latek potrafi jeść jak 4-latek.
Zignorowałem go i zacząłem jeść dalej.
-Tom – usłyszałem jego głos – Mam pytanie
-Nom? - spojrzałem na niego.
-Myślisz, że – zamilkł na chwilę – Związki homoseksualne są...nie wiem jak to określić...udane?
Zakrztusiłem się jedzeniem które miałem w ustach

O co mu chodzi? Czy on...nie...na pewno nie...jestem pewny na 100%!! Na pewno nie!!

-A czemu pytasz? - nie patrzyłem na niego. Bawiłem się resztami płatków pływających w mleku.
-Nic. Tak tylko pytam – atmosfera była napięta. Poruszyłem ręka. Na moje nieszczęście zsunąłem szklankę z sokiem która spadła na ziemię rozbijając się, a sok rozlał się na podłogę. Nic nie powiedziałem. Mruknąłem kilka przekleństw. Wstałem biorąc miskę do ręki. Zapomniałem o płynie rozlanym na podłodze. Poślizgnąłem się i upadłem. Siedziałem ma podłodze. Nagle poczułem ból przeszywający każdy milimetr mojego ciała. Zaczynał się od rąk. Poczułem jak łzy same napływają mi do oczu. Po kilku sekundach był już przy mnie Mark. Spojrzałem na moje ręce. Dłonie pokrywała krew i można było zobaczyć wbite kawałki szkła. Otworzyłem usta, tak jakbym chciał krzyknąć ale nie mogłem.
-Tom – usłyszałem głos – Wszystko w porządku?
Pokiwałem głową. Spróbowałem wstać, ale ból w prawej kostce nie pozwalał mi na to. Syknąłem z bólu a łzy popłynęły mi po policzkach. Odruchowo złapałem się za kolano. Mark spojrzał na moją nogę.
-Moja kostka – tylko to mogłem powiedzieć.
Widać było po minie Mark'a, że się martwił. Klęczał przy mnie zastanawiając się nad czymś. Zamknąłem oczy by stłumić ból. Nagle poczułem, ze się unoszę
-Weź się trzymaj – usłyszałem głos przy moim uchu. Mark podniósł mnie tak, że niósł mnie na barana. Objąłem rękami jego kark. Czułem się trochę niezręcznie. Przyjaciel rozejrzał nie po kuchni, po czym podszedł do stołu i wziął stamtąd kluczyki do mojego samochodu. Po kilku minutach byłem już w samochodzie.
-Stary nic mi nie jest – powiedziałem dość spokojnie
-Nie wkurwiaj mnie! - krzyknął – Spójrz na swoje dłonie! A Twoja kostka?! Może być złamana więc się zamknij!

Jeszcze nigdy nie widziałem go takiego zdenerwowanego...przeraża mnie....

Sorry za błędy i, że tak krótko znowu xDD Miłego Czytania

Ej ja będę płakać ;(

ja chce dalej

Będą 2 części 1 albo w 2 dniach Cieszycie Się? xD

niom bardzo

Byliśmy w drodze do szpitala. Siedzieliśmy w ciszy. Żaden się nie odezwał...

Proszę powiedz coś! Byle co! Powiedz błagam!!

Spojrzałem na niego. Miał zaciśnięte ręce na kierownicy ze wściekłą minę. Po kilku minutach byliśmy na miejscu. Mark pomógł mi wyjść z samochodu i skierowaliśmy się do wejścia, do szpitala. Byliśmy na jakiś głupich badaniach. Potem pielęgniarka zakładała mi opatrunek. Na szczęście kostka była jedynie skręcona. Po godzinie spędzonej w szpitalu byliśmy w drodze do auta. Mark jak zwykle pomógł mi usiąść. Po chwili był już na siedzeniu ale nie patrzyłem na niego. Wyglądałem przez okno w samochodzie.
-Tom – usłyszałem jego głos – Przepraszam, że byłem takim skurwielem.
-Nic się nie stało – szepnąłem nie patrząc na niego. Czułem się szczęśliwy, że mogłem znowu go usłyszeć.
-Popatrz na mnie – powiedział stanowczo. Odwróciłem głowę i mnie zamurowało. Głowa Mark'a znajdowała się tuż przy mojej. Gdybym coś powiedział moje usta dotykałyby jego warg. Przyjaciel odsunął się troszkę, żeby dać mi swobodę. Nie mogłem tego przegapić. Zbliżyłem swoja twarz i delikatnie musnąłem jego wargi moimi.

Tom! Idioto! Co Ty robisz!! Teraz znowu będzie na Ciebie krzyczał!! Jesteś kurwa posranym idiotą!!

Nagle poczułem jak Mark polizał mnie po dolnej wardze. Straciłem kontrolę. Uchyliłem lekko swoje usta. Zaczęliśmy się całować. Jedna ręka Mark'a znajdowała się na moim karku, a druga na moim kolanie. Przestałem się kontrolować. Próbowałem się bardziej przysunąć. Chciałem być jak najbliżej niego.  Ręka która znajdowała się na moim kolanie zaczęła przesuwać się w górę. Wślizgnęła się pod moją koszulkę. Zimna ręka Mark'a dotknęła mojego brzucha. Zacząłem cicho jęczeć z przyjemności. Przyjaciel odsunął się nagle ode mnie. Nie patrzyłem na niego. Szybko zapiąłem pasy i odwróciłem się w stronę okna. Mark odpalił samochód. W moich ustach był jeszcze smak przyjaciela. Rozkoszowałem się nim. Zagryzłem dolną wargę.
-Mark – szepnąłem odwracając się w jego stronę – Jeśli chodzi o to pytanie które zadałeś mi przy śniadaniu....
Przyjaciel spojrzał na mnie kątem oka.
-Jeśli w takim związku jest prawdziwa miłość to może być „udany” - uśmiechnąłem się lekko do siebie po czym wróciłem do poprzedniej pozycji. Oparłem się, przymykając oczy. Byłem śpiący. Próbowałem zasnąć ale nie mogłem przestać myśleć o wydarzeniu które zdarzyło się kilka minut temu. Nagle zasnąłem. Obudziło mnie szturchanie.
-E śpiąca królewno – powiedział Mark z ironią – Jesteśmy, obudź się.
-No, no – spojrzałem na niego przecierając oczy. Odpiąłem pasy i otworzyłem drzwi samochodu. Wyszedłem. Po chwili Mark zjawił się tuż przy mnie.
-Masz – wsunął kluczyki do mojej dłoni.
-Dzięki – wsadziłem je do kieszeni.
-To ja spadam – powiedział patrząc na mnie – Uważaj, żeby znowu nic ci się nie stało
-Haha bardzo śmieszne...
Mark odwrócił się i poszedł w stronę swojego domu. Ja dokuśtykałem do swojego. Usiadłem przed telewizorek i włączyłem pierwszy lepszy kanał.

Wiadomości...Nie ma nic w tej telewizji?!

Przerzucałem bezinteresownie kanały telewizyjne. W końcu wkurzyłem się i wyłączyłem go. Położyłem się na kanapie. Próbowałem ustawić myśli w całość. Nagle zadzwonił dzwonek do drzwi. Miałem to gdzieś nawet nie wstałem. Zasnąłem....



Sorr za błędy i za to, że musieliście to czytać xDD Do dupy to wyszło

Hah się dzieje ;D

Miesiące mijały a Mark przestał się do mnie odzywać. To znaczy nasze rozmowy odchodziły do:
-Hej
-Hej
-Co tam?
-A nic spoko. A u Ciebie?
-Też.
-Aha....
Tęskniłem za jego uśmiechem. Za tym jak się śmiał ze mnie. Czułem tak jakby odszedł, jakby już go przy mnie nie było. To bolało. Spotykaliśmy się na próbach.
-Ej – Travis podszedł do mnie i szepnął – Mark się na Ciebie obraził?
-Nie – spojrzałem na niego – Chyba nie...
Posmutniałem. Travis położył rękę za mojej głowie z lekkim uśmiechem. Uśmiechnąłem się szeroko i spojrzałem na Mark'a. Siedział wpatrzony w naszego perkusistę ze wściekła miną. Graliśmy gdzieś z 3 godziny byłem wykończony. Położyłem się na ziemi.
-Jestem taki zmęczony! – krzyknąłem – A jeszcze jutro walentynki!
-Weź mi nie przypominaj – westchnął Rick który jak zwykle przesiadywał z nami na próbach.
Złapałem powietrze.
-Ale tu jest gorąco – powiedziałem powoli wydmuchując powietrze. Travis stanął nade mną z butelką wody. Odkręcił ją i wylał na mnie.
-Idioto! - krzyknąłem szybko wstając – Pojebało Cię totalnie już?!
-Spokojnie – mruknął Mark – To tylko woda debilu....
-Ty się zamknij – wystawiłem mu język jak 4-latek, wziąłem swoją kurtkę i wyszedłem stamtąd. Założyłem ją szybko. Mróz lekko szczypał moją twarz. Chuchnąłem w dłonie, wsadziłem je do kieszeni i ruszyłem w stronę domu. Śnieg skrzypiał mi pod butami. Schowałem usta pod kołnierzem kurtki (wiecie o co mi chodzi xDD). Patrzyłem na śnieg.

Zima....Ehh....Nie będę komentował tego zjawiska

Przystanąłem. Spojrzałem w górę, w niebo. Stałem tak kilka minut, patrząc jak małe płatki tańczą w powietrzu. Zawiał zimny wiatr, który rozburzył moje włosy na wszystkie strony. Wzdychnąłem. Ruszyłem w dalszą drogę. Po chwili byłem już w domu, w ciepłym domu. Rozebrałem się i usiadłem przed telewizorem. Było już po 20, więc pooglądałem „Archiwum X”. Wyłączyłem telewizor. Siedziałem w ciszy, w ciemności. Usiadłem obok wersalki na ziemi, opierając się o nią. Skuliłem się i schowałem twarz w kolanach. Płakałem.

Mark...Ty nawet nie wiesz jak bardzo Cię kocham....Tak bardzo.

Próbowałem się jakoś uspokoić. Poszedł na górę do łazienki, wszedłem do kabiny prysznicowej w ubraniu, odkręciłem zimną wodę i stałem tak. Nadal płakałem. Błagałem Boga żeby Mark był taki jak kiedyś, żeby było jak kiedyś. Zakręciłem wodę i poszedłem do lustra. Widziałem mazgaję, która boi się wyznać swoje uczucia.
-Jestem żałosny – szepnąłem do siebie odwracając głowę. Ściągnąłem przemoknięte ubranie, włożyłem czyste bokserki i położyłem się na łóżku. Skupiłem się i próbowałem zasnąć.
-Jestem żałosny – szepnąłem.
Obudziły mnie promienie słoneczne, zmuszając moje powieki do otworzenia się.
Musiałem wstać. Poranna toaleta, ubrania, śniadanie. Gdy zmywałem przerwał mi dzwonek do drzwi.
-Otwarte! - krzyknąłem. Nie chciało mi się iść aż tam. Nagle usłyszałem, ze ktoś zbliża się do kuchni. Wsadziłem talerz do suszarki i odwróciłem głowę.
-Szczęśliwych Walentynek – to był Mark.
-A weź – zrobiłem głupią minę – Śmierć komuś kto to wymyślił.
Zazwyczaj Mark by się śmiał. To już nie był prawdziwy on.
-Chciałem Ci powiedzieć, że w przyszłym tygodniu nie ma próby.
-Aha, ok – spojrzałem na niego. Opierał się o próg patrząc w ziemię.
-To ja idę – odwrócił się. Nie mogłem go puścić
-Mark! - krzyknąłem – Co się kurwa dzieje?!
Staliśmy w ciszy. Mój przyjaciel odwrócił się. Patrzyliśmy sobie w oczy.

Tom! Teraz! Teraz masz szansę! MÓW!

-Kocham Cię – powiedziałem spuszczając głowę – Ty nie wiesz jak to boli. Każdy dzień bez Ciebie, każda chwila bez Ciebie jest tą....zmarnowaną. Doprowadzasz mnie do szaleństwa. Przez Ciebie jestem dupkiem ale mi się to podoba. Kocham Twoje oczy, Twoje usta, Twój uśmiech...To boli jeśli Ty mnie tak... - wyrecytowałem każde słowo głośno i wyraźnie żeby zrozumiał. Nagle poczułem na pliczku jego zimną dłoń. Podniósł moją twarz. Kazał mi na siebie spojrzeć.
-Nie wiesz jak długo czekałem na ten moment – zaśmiał się całując mnie w czoło potem w policzek. Założyłem ręce na jego ramiona przybliżając się do niego. Zaczęliśmy się całować. Jego 2 ręka powędrowała pod moje pośladki unosząc mnie delikatnie. Przeszedł ze mną kilka cm i usadowił mnie na stole. Całowaliśmy się nadal. Nawet nie zauważyłem jak ściągnął moją koszulkę. Złapał mnie za nadgarstki i przygwoździł mnie do stołu.
-Ale ja chce Cię dotknąć! - krzyknąłem niezadowolony.
-Zamknij się – mruknął.
Przejechał językiem po moim karku. Jęknąłem. Zniżał się ale nagle przestał. Puścił mój jeden nadgarstek i zaczął znowu mnie całować. Nagle poczułem jak jego ręka wślizguje się pod moje spodnie.
-Spokojnie – powiedział z uśmiechem i pocałował mnie w kącik ust. Obią dłonią lekko mojego penisa i zaczął powoli przesuwać dłonią w górę i w dół. To było przyjemne. Zacząłem jęczeć mu do ucha.
-Mark – jęknąłem cicho do jego ucha. Jego ręka zaczęła przesuwać się coraz szybciej. Polizałem go po uchu mrucząc. Zagryzłem dolną wargę. Doszedłem. Mark spojrzał na mnie z uśmiechem i znowu pocałował mnie w kącik ust. Wyciągnął rękę z moich spodni. Oparł czoło o moje i zamknął powoli swoje oczy
-Kocham Cię – szepną. Teraz naprawdę byłem szczęśliwy....

Sorry za błędy i za to idiotyczne opo xDD To jest do dupy xDD

O ja xD
To jest obrzydliwe xD
Rzygać mi się chce...
Ty zdemoralizowany dzieciaku!xD
Dawaj dalej !

WOW stara ja to przeczytałam i jestem z Ciebie dumna,!
To jest zajebiste .!

haha xD
Mark znaczy teren xDDD

Ta część jest opisana oczami Mark'a. Sorry za błędy i, ze musieliście to czytać xDD

__________________________________________

Mijały miesiące. Jak zwykle większość nich spędzałem z Tom'em. Właśnie byłem w drodze do domu. Przyszedłem, usiadłem na fotelu i....nic. Siedziałem tak patrząc się w ścianę z wielkim uśmiechem.

Jestem szczęśliwy z mężczyzną. Ale nie byle jakim z Tom'em moim najlepszym kumplem. Świat jest dziwny.

Po kilku godzinach uśmiechania się do ściany (xDD) zasnąłem. Śnił mi się Tom w czarnym garniturze. Leżał w trumnie. Stałem nad nim i nie wiedziałem co zrobić. Wyglądał jakby spał. Obudził mnie telefon. Zerwałem się na równe nogi i podbiegłem do niego.
-Halo? - powiedziałem.
-Mark? - znajomy głos – To ja...
-Witam panią – uśmiechnąłem się bo w końcu to dzwoniła Pani Connie, matka Tom'a.
-Mark – płakała.
-Co się stało?!
-Tom...On jest w szpitalu....
Stałem nie wiedząc co myśleć, nie mogłem złapać oddechu.
-Miał wypadek – powiedziała próbując powstrzymać płacz – Znalazł w kieszeni twój portfel i jechał Ci go oddać....

Moja wina....

-... ma właśnie operację

Moja wina....

-W którym szpitalu? - powiedziałem łamiącym się głosem.
-Leży w Grossmont Hospital.
-Już tam jadę – rozłączyłem się.
Wziąłem szybko kluczyki i wybiegłem z domu. Wsiadłem do auta. Jechałem 150km/h. Nie obchodziło mnie czy się zabije czy tez nie. Musiałem być teraz z nim. Wbiegłem do szpitala. Zobaczyłem Panią Connie rozmawiającą z lekarzem i nagle...zaczęła płakać.

Nie, Nie, nie! Kurwa proszę nie!

Podszedłem powoli do jego matki. Coś ściskało mnie w gardle. Płakała...
-N-nie żyje – wydusiła.
Nie mogłem złapać powietrza. Wyszedłem szybko. Wsiadłem do samochodu.
-Nie! - krzyczałem uderzając w kierownice. Rozpłakałem się, rozpłakałem się jak małe dziecko.

Dlaczego on? Boże...dlaczego?

Włożyłem kluczyki do stacyjki. Odpaliłem samochód. Pojechałem do domu.

[Pokój Mark'a]
Stałem w swoim pokoju. Nadal miałem nadzieję, że to był żart, że zaraz wbiegnie do mojego pokoju. Czekałem na cud. Usiadłem na łóżku opierając się o ścianę.
-Dlaczego mnie zostawiłeś?
-Nie wiem – Tom. Siedział obok mnie kładąc głowę na moim ramieniu -Przecież jestem tylko twoim wytworem wyobraźni.
Pocałowałem go w czoło. Złapałem go za dłoń, ją również całując.
-Nie zostawiaj mnie – powiedziałem cicho.
-Nie zostawię – położył rękę na moim sercu – Tutaj zawsze będę.
Złapałem za nóż leżący na komódce. Pocałowałem mojego ukochanego powoli i namiętnie. Delikatnie przyłożyłem ostrze do mojego brzucha.
-Nigdy Cię nie zostawię – powiedziałem wbijając nóż. Uśmiechnąłem się do niego. Jego głowa nadal spoczywała na moim ramieniu, a ja nadal trzymałem go za rękę. Zamknąłem powoli oczy.
-Nigdy Cie nie zostawię....



KONIEC

weź mu zrób usta-nos-usta hę?
proooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooszę cie bardzo Azorku xD

__________________________________________________________________

[Opowiadanie zostało usunięte z osobistych powodów]

Wracamy znowu do starej narracji! P

__________________________________

[Opowiadanie zostało usunięte z osobistych powodów]

No wiedz....Tu już nigdy nie pojawi się to opowiadanie...Sorr żadne moje opowiadanie. Więc bądźcie spokojni ^^ Mam nadzieje, że się chociaż trochę miło się czytało

COOO??? Weź nam tego nie rób!!!!!